Skąpa miesiączka- czy to normalne?

Wiele młodych kobiet czerpie informacje dotyczące zdrowia reprodukcyjnego z niewiarygodnych źródeł. Niektóre patologiczne objawy uznają za prawidłowe, ponieważ występują one u kobiet w ich rodzinach. Wiedzę na temat prawidłowego przebiegu cyklu menstruacyjnego oraz jego fizjologicznych objawów towarzyszących powinna posiadać, każda świadoma swojego zdrowia kobieta. Dzięki temu, w razie niepokojących symptomów, może relatywnie wcześnie udać się do lekarza ginekologa, który przeprowadzi pełną diagnostykę i wdroży ewentualne leczenie.

Jak wygląda prawidłowy cykl miesiączkowy?

Cykl miesiączkowy zależy od wielu czynników, m.in. od ogólnego stanu zdrowia i działania hormonów. Duży wpływ na zachowanie lub zaburzenie równowagi między zjawiskami w organizmie kobiety mają także czynniki zewnętrzne, np. przewlekły stres. Aby móc rozpoznać nieprawidłowości cyklu menstruacyjnego, należy posiadać podstawową wiedzę na temat jego prawidłowego przebiegu.

Wiek menarche

Według danych prawidłowy wiek menarche (pierwszej miesiączki) u dziewcząt rasy białej wynosi 12-14 lat.

Czas trwania

W pierwszym roku po menarche fizjologiczne przerwy między krwawieniami miesiączkowymi mogą wynosić 21- 45 dni. Do siódmego roku po menarche odstęp pomiędzy miesiączkami skraca się do 27- 38 dni. Krwawienie wykraczające poza powyższe normy czasowe prawdopodobnie jest spowodowane cyklami bezowulacyjnymi, jednak może również wynikać z dysfunkcji tarczycy, zaostrzenia lub złego wyrównania przewlekłej choroby, otyłości albo zaburzenia odżywiania.

Prawidłowe krwawienie miesiączkowe trwa 3- 7 dni. Krwawienia trwające ponad 10 dni wymagają konsultacji lekarskiej, aby podjąć próbę znalezienia przyczyny. Krwawienie trwające krócej niż 3 dni może być oznaką urazu, infekcji, ciąży lub cykli bezowulacyjnych.

Jakość krwawienia

W trakcie typowej miesiączki kobieta traci 30- 80 ml krwi. Jednak trudno jest dokładnie ocenić objętość w mililitrach, chyba że kobieta używa specjalnego kubeczka menstruacyjnego. Zwykle koniecznych jest 10- 15 wkładek higienicznych w czasie cyklu, czyli 3- 6 wkładek lub tamponów dziennie. Bardziej lub mniej obfite krwawienia wymagają dalszej diagnostyki.

Objawy towarzyszące

Bóle menstruacyjne występują nawet u 90% kobiet. Nasilone, stanowią najczęstszą dolegliwość, z którą pacjentki zgłaszają się do ginekologa. Powszechne są takie objawy, jak ciężkie skurcze menstruacyjne, nudności, biegunka, ból głowy, pleców i mięśni, uderzenia gorąca, bezsenność. Mogą też mieć miejsce depresja i lęki, często opisywane mianem zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Objawy te zwykle pojawiają się wraz z miesiączką lub poprzedzają ją o 1- 2 dni.

W wielu rodzinach tego typu objawy uznaje się za nieuniknioną część cyklu miesiączkowego i niechętnie stosuje się pomoc farmakologiczną. Należy jednak pamiętać, iż w razie nasilonych objawów skuteczne będą leki przeciwbólowe. Nierzadko zdarza się, iż dolegliwość towarzyszące są na tyle uciążliwe, iż znacząco obniżają jakość życia kobiety. W tej sytuacji, lekarz ginekolog, po przeprowadzeniu potrzebnej diagnostyki, może zlecić przyjmowanie preparatów hormonalnych, zmniejszających bóle menstruacyjne.

Skąpa miesiączka- czy to normalne?

Skąpe miesiączkowanie, czyli hypomenorrhoea- to zaburzenie występujące, gdy krwawienia przyjmują postać tzw. plamień. Zwykle utrzymuje się 1-2 dni, a podczas jej trwania traci się około 5 razy mniej krwi niż powinno. Jeżeli taka sytuacja występuje na początku miesiączkowania, nie ma powodów do obaw. Jeśli jednak ma miejsce po kilku latach od menarche, jest to objaw wymagający konsultacji lekarskiej.

Skąpa miesiączka- przyczyny

Mało obfite okresy mogą mieć kilka przyczyn. W każdym przypadku nieprawidłowego krwawienia, w pierwszej kolejności, należy rozważyć ciążę. Może ono bowiem wskazywać na ciążę lub krwawienie związane z implantacją.

Skąpe miesiączki mogą pojawić się również w przypadku: rozpoczęcia antykoncepcji lub kuracji hormonalnej; hiperprolaktynemii (czyli zaburzeń wydzielania i nadmiaru prolaktyny we krwi) i innych zaburzeń hormonalnych (np. w PCOS i występujących torbielach jajnika). Mało obfite krwawienia miesiączkowe mogą też mieć źródło w chorobach związanych z niewłaściwym wchłanianiem  (choroba Leśniowskiego- Crohna, Wrzodziejące Zapalenie Jelita Grubego). Rzadziej okazuje się, że problem tkwi w wadach rozwojowych, np. w niepełnym rozwoju gonad.

Intensywność krwawień może zmniejszyć się także pod wpływem długotrwałego stresu, wyczynowego uprawiania sportu i zaburzeń odżywiania czy nadmiernego odchudzania.

Co robić w razie niepokojących objawów?

Jeżeli skąpe krwawienia utrzymują się przez dłuższy czas, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Specjalista decyduje o kierunku diagnostyki i rodzaju wykonanych badań po dokładnym zebraniu wywiadu medycznego od pacjentki. Każda kobieta powinna pamiętać o regularnych wizytach u ginekologa i wykonywaniu rutynowych badań, przynajmniej raz w roku.