Leki na obniżenie apetytu – dobry pomysł czy fanaberia?

Spora ilość dodatkowych kilogramów to duży problem, który jest źródłem innych problemów. Otyłość, rozumiana jako BMI przekraczające 30 kg/m2 lub zbyt wysokie obwody pasa, nieprawidłowy wskaźnik talia biodra jest przyczyną wielu chorób takich jak nadciśnienie tętnicze, miażdżyca czy też cukrzyca typu II. Podstawowym sposobem leczenia otyłości jest zmiana stylu życia rozumiana jako stosowanie diety o obniżonej kaloryczności a także podniesienie aktywności fizycznej. Niestety, metody te okazują się nierzadko trudne do wprowadzenia. Zdarza się, że pomimo prób zmiany diety osoby z chorobą otyłościowa powracają do nadmiernego jedzenia. Czy w walce z tym niekorzystnym wzorem mogą być pomocne leki na obniżenie apetytu?

Czym jest otyłość?

Otyłość jest nieustępująca samoistnie i mającą dużą tendencję do nawracania przewlekłą chorobą związana z powstaniem nadmiernie rozwiniętej tkanki tłuszczowej. To zdecydowanie przydługawe zdanie może wydawać się niepotrzebne, niemniej jednak warto zwrócić uwagę na każde słowo określające otyłość. Pozwoli to na lepsze zrozumienie problemu i zrozumienie, jak działają leki na obniżenie apetytu i dlaczego należy stosować je przez określony czas. Warto podkreślić także, że w patogenezie otyłości biorą udział czynniki genetyczne, epigenetyczne, a także społeczne oraz rodzinne. Sama otyłość jest chorobą ze sporą komponentą zapalną.

Kiedy warto pomyśleć o leczeniu otyłości lekami?

Obecnie zaleca się, aby o włączeniu farmakoterapii do leczenia otyłości myśleć po 3-6 miesiącach nieskutecznego leczenia polegającego na zmianie stylu życia. Farmakoterapię wdraża się u osób, u których BMI przekracza 30 kg/m2, a także u osób, których BMI przekracza 27 kg/m2 i mają one przynajmniej jedną chorobę wywołaną przez nadwagę lub otyłość. Nieco inaczej rzecz ma się w przypadku osób z BMI przekraczającym 40 kg/m2 – u takich osób zazwyczaj włącza się leczenie farmakologiczne już od samego początku. Pamiętaj jednak, że leczenie lekami nie zastępuje zmiany stylu życia oraz podniesienia aktywności fizycznej.

Czy leki na obniżenie apetytu leczą otyłość?

Obecnie do leczenia otyłości zarejestrowane są w Polsce 4 leki. Różnią się one od siebie skutkami ubocznymi a także siłą działania. Są to poniższe leki:

• orlistat – jeden z najstarszych leków wykorzystywanych w leczeniu otyłości. Działa poprzez hamowanie rozkładu tłuszczów. Niestety, lek ten ma dość sporo skutków ubocznych przez co stosuje się go jako leczenie trzeciego rzutu,
• preparat łączony naltreksonu i bupropionu – leki te wykorzystywane są w leczeniu niektórych schorzeń natury psychicznej. Okazało się, że pozwalają także na skuteczne obniżenie apetytu a także na redukcję masy ciała,
• liraglutyd – lek ten sprawia, że czujemy się dłużej syci, a także wzrasta wydzielanie insuliny oraz zmniejsza się wydzielanie glukagonu. Ponadto liraglutyd działa także na centralny układ nerwowy i sprawia, że dochodzi do obniżenia poczucia głodu,
• semaglutyd – lek ten działa na tej samej zasadzie co liraglutyd, niemniej jednak różni się nieco formą podania oraz długością działania leku,

Otyłość leczyć należy minimum 6 miesięcy

Stosowanie farmakoterapii pozwala na zdecydowaną utratę masy ciała oraz poprawę stanu zdrowia. Pamiętaj jednak, że otyłość jest chorobą przewlekłą z tendencją do nawrotów. Tym samym leczenie otyłości należy prowadzić przez minimum 6 miesięcy. Nieco inaczej rzecz ma się w przypadku orlistatu, którego nie powinno się stosować dłużej niż trzy miesiące. Skuteczność samego leczenia można wstępnie ocenić po 3 miesiącach od wprowadzenia leków.

Zalety i wady farmakoterapii choroby otyłościowej

Zalety farmakologicznego leczenia otyłości są spore. Pozwalają one na zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego, poprawę kontroli cukrzycy typu drugiego, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, a także na poprawę stanu psychicznego. Otyłość jest bowiem chorobą, która negatywnie rzutuje także na stan psychiczny. Pamiętaj jednak, że żaden lek nie zastąpi zrównoważonej diety oraz aktywności fizycznej! Wady samej farmakoterapii zależą przede wszystkim od stosowanego leku. O ile orlistat oraz bupropion z naltreksonem mają nieco więcej działań niepożądanych, o tyle analogi GLP-1 są lekami stosunkowo bezpiecznymi i mającymi niewiele skutków ubocznych.